Het bestaande platte dak van het treinstation in Namen werd omgevormd tot een intermodaal vervoersknooppunt, waar passagiers kunnen wisselen tussen voertuigen en/of tussen vervoerswijzen.
De toegangsverbinding is 280 m lang en overbrugt een hoogteverschil van 10 m. De eerste 200 m loopt de hellingbaan langs een parking, kruist een straat en een spoorwegspoor in een vloeiende boog als een viaduct.
Het viaduct is een zelfverankerde tuibrug. Het gebogen tracé maakt een asymmetrische bovenbouw mogelijk met een kokerligger aan de binnenkant en een scharnierende ondersteuning van de pyloon.De pyloon zelf wordt gestabiliseerd door de driedimensionale geometrie van de kabels. De schuingeplaatste pyloon met de 'klassieke banaanvormige' kromming is 40 m hoog. De ongeveer 85 m lange staalbeton-bovenbouw wordt ondersteund door 12 tuien. De doorsnede van de langsligger is ontworpen als een veelhoekige stalen kokerligger.
