info-steel-44

mons _2015 Boulevard Dolez, Mons Plaats_Localisation Ville de Mons Opdrachtgever_Maître d’ouvrage Atelier d’architecture Pierre Hebbelinck - Pierre de Wit, Liège Architect_Architecte Greisch, Liège Stabiliteitstudiebureau_Bureau d’études en stabilité Berger, Liège Studiebureau speciale technieken _Bureau d’études en techniques spéciales ACH Construct, Bruxelles Algemene aannemer_Entrepreneur général Ateliers Ceci, Saint-Ghislain Dalla Valle, Péruwelz Staalbouwer_Constructeur métallique Winston Spriet et Martial Prévert Multimediaontwerp_Conception multimédia tekst_texte: Laure Eggericx foto’s_photos: Pierre Liebaert (p.18), François Brix MMM - Mons Memorial Museum Het MMM – met als officiële naam ‘Centre d’in- terprétation d’histoire militaire à la Machine à Eau’ behoort tot de nieuwe musea die ingewijd werden in het kader van Mons 2015. Voor het huidige geheel gingen de ontwerpers van het Atelier d’Architecture Pierre Hebbelinck en Pierre de Wit uit van een historisch gebouw dat zowel belangrijk is vanuit de burgerlijke geschiedenis als vanuit de architectuurgeschiedenis van de stad. Dit gebouw van ijzer en glas, dat de Machine à Eau herbergde (Englebert en Carrez, 1871), werd in 1977 beschermd en in 1994 gerestaureerd. Het kon geen onderdak bieden aan een museum voor militaire geschiedenis noch voldoen aan de huidige opvattingen ter zake: met name tegelijk een plaats zijn voor reflectie, een ruimte om zich te bevragen en een museum. De architecten maakten van het oude gebouw het scharnierelement en bouwden er twee nieuwe vleugels aan. Het bestaande gebouw werd zo het verbindende element van het project, een ontmoetingsplaats waar de balie, de wandel- gangen en de verschillende diensten van dit complex van meer dan 3.000 m² samenkomen. Een lichte en transparante ruimte bij uitstek, die contrasteert MMM - Mons Memorial Museum Le MMM – de son appellation officielle ‘Centre d’interprétation d’histoire militaire à la Machine à Eau’ - fait partie des nouveaux musées inaugurés dans le cadre de Mons 2015. L’ensemble, conçu par l’Atelier d’Architecture Pierre Hebbelinck et Pierre de Wit, trouve pourtant son point de départ dans un bâtiment historique important aussi bien du point de vue de l’histoire civile qu’architecturale de la ville. Bâtiment de fer et de verre classé en 1977 et restauré en 1994, la Machine à Eau (Englebert et Carrez, 1871) ne pouvait contenir ni convenir au nouveau programme d’un musée d’histoire militaire tel qu’on l’envisage aujourd’hui : à la fois lieu de réflexion, espace de question- nement et musée. Les architectes ont donc décidé de faire de l’ancien édifice le pivot de leur projet, lui greffant deux ailes nouvelles. Il devient donc l’articulation du projet, le pôle de rencontre, concentrant l’accueil, les circulations et différents services de ce complexe de plus de 3.000 m². Espace lumineux et transparent par excellence, il contraste avec l’opacité des nouvelles extensions qui rétablissent un front 18